Dit jaar kozen we voor twee bestemmingen die dicht bij elkaar liggen, Nantua en Aix-les-Bains. In 2017 was er een legendarische Tourrit vanuit Nantua naar Chambéry, waarbij Richie Porte zwaar ten val kwam tijdens de afdaling van Mont du Chat. In deze omgeving liggen vele cols die wij ook graag eens wilden beklimmen.
Weekoverzicht:
Dag 1: Col du Cendrier
Dag 2: col de Pisseloup, col du Cruchon, col de la Berche, col de la Rochette, col de la Cheminée
Dag 3: Col de Colliard, Col de Belleroche, col du Cuvéry, col de Bérentin
Dag 4: Mont du Chat
Dag 1: Col du Cendrier en Côte de Corlier
De heetste zomer allertijden en wij gaan cols beklimmen in Frankrijk. Gelukkig dat deze regio niet al te hoge cols heeft en dat het een zeer bosrijke omgeving is, zodat je het grootste deel van je beklimming in de schaduw kan rijden. Deze vakantie waren we dus in zekere zin verplicht om al onze beklimmingen in de voormiddag te doen en in de namiddag was het tijd om aan het zwembad te liggen.
Op onze eerste dag zouden we het kalm aan doen en slechts 1 col beklimmen. Vertrekplaats was het dorpje Neuville-sur-Ain aan de rivier de Ain waar we richting Jujurieux reden, om vervolgens naar Poncieux te rijden. Langzaam stijgen door het schaduwrijke bos. Dan naar Chatillon de Cornelle en Corlier. Achteraf bleek (bij nakijken op de computer) dat we hier al een beklimming van de Tour de France gedaan hadden, nl. Côte de Corlier.
LEES MEER
Vermits we nergens een aanduiding hadden gezien van deze beklimming (en er blijkbaar ook niks staat), wisten we er dus ook niks van.
Het is aan te raden voldoende drank mee te nemen als je in deze buurt rijdt, want onderweg kom je niets tegen (geen winkel, café). In Corlier draaiden we af naar Montgriffon en kwamen we aan op col du Cendrier . Vervolgens richting Nivollet-Montgriffon en afdalen naar l’Abergement-de-Varey waar enkele mooie huizen (sprookjeskastelen) staan om dan uiteindelijk in St.-Jean-le-Vieux uit te komen. Bedoeling was om hier iets te eten, maar er was slechts 1 winkel open waar we alleen maar cola konden kopen. Dan maar terug naar Jujurieux waar we ’s morgens hadden gezien dat er wel plaatsen waren om een sandwich te eten. Dan terug richting hotel om te genieten van een frisse plons in het zwembad.
Dag 2: col de Pisseloup-col du Cruchon-col de la Berche-col de la Rochette-col de la Cheminée
De tweede dag bestond uit een niet zo lange rit (ongeveer 50 km) maar hier zaten wel 6 cols in (col de Pisseloup aan twee kanten beklommen). Vertrekplaats deze keer was Outriaz, een dorpje waar slechts enkele huizen staan. Van hieruit begon de weg al onmiddellijk te stijgen en niet veel later waren we al boven op de col de Pisseloup . Even stoppen voor de foto en dan verder richting het dorpje Corcelles waar de volgende col lag, col du Cruchon . Dan afdalen richting grote baan, naar links D8 volgend en dan golvend dalen naar Hauteville-Lompnes. In deze afdaling zagen we plots een plaat staan met de aanduiding col de la Berche , waar we natuurlijk even stopten voor een foto.
LEES MEER
In het dorp aangekomen was het even zoeken naar de juiste route voor onze volgende col, col de la Rochette . We moesten even het dorp uitrijden om dan een aanduiding te vinden naar onze col. We reden door het centrum en zagen nog fietsers en konden alzo onze beklimming aanvatten. De beklimming was slechts een 7-tal km en boven konden we onze foto’s nemen. Daarna volgden we de D31 richting Brénod. Op zeker moment kwamen we aan een splitsing waar we konden kiezen uit richting col de Cuvillat of rechtdoor de D31 volgen richting col de la Cheminée . We kozen deze laatste optie, namen onze foto eens dat we boven waren en daalden naar Brénod waar we hoopten een café te vinden waar we iets konden drinken. Slechts 1 café dat open was en de cafébazin had blijkbaar alle tijd alvorens ze ons, uitgedroogd door die cols, wilde bedienen. Nu was het tijd voor het laatste gedeelte.
col de Pisseloup
Daarvoor moesten we vandaag voor de tweede maal de col de Pisseloup beklimmen, maar deze keer langs de andere kant. Het mooie landschap zorgde er gelukkig voor dat we wat afleiding hadden, want we begonnen al die cols nu toch echt te voelen. Een laatste keer afdalen naar Outriaz waar we hoopten iets te eten in het enige café/restaurant van het dorp, maar dat was helaas gesloten. Dan maar richting hotel waar we iets konden eten en afkoelen in het zwembad.
Dag 3: Col de Colliard- Col de Belleroche- Col du Cuvéry- Col de Bérentin
Vandaag hadden we het plan opgevat om een gedeelte van de rit te rijden die de renners vorig jaar in de Tour de France 2017 hadden gedaan vanuit Nantua naar Chambéry. (met de fameuze valpartij van Richie Porte op Mont du Chat). Wij zouden vanuit Nantua een lus maken en dan terug eindigen in Nantua. Vertrekplaats was het dorpje Les Neyrolles waar we onze auto parkeerden. Het was immers hier ook dat de renners vorig jaar waren voorbij gekomen. Even vragen aan de buurtbewoners ter plaatse waar we juist moesten zijn voor ons vertrek, want we moesten langs de D39 en dit was zo een kleine weg dat het aanvankelijk niet duidelijk was waar we moesten beginnen.
LEES MEER
Dit parcours hadden we op voorhand niet bestudeerd op de computer en we waren dan ook aanzienlijk verrast door het serieuze stijgingspercentage van de eerste col (col de Colliard). Het was immers 6,5 km klimmen aan 7,14%. Het was ook een heel smalle weg naar boven met af en toe brokstukken op de baan en totaal geen verkeer. Wel een schaduwrijke beklimming en dat was heel welkom tijdens de hittegolf in deze periode. Denk dat we slechts 1 huis hebben gezien tijdens de hele beklimming. Boven even gestopt bij het plaatje van col de Colliard voor de foto en dan bij de splitsing linksop naar de volgende col, col de Belleroche . Bij de splitsing stond een plaat die vermeldde dat de col “ouvert” was.
Van hieruit naar de top was het niet zo ver en zwaar meer. Foto nemen en dan aan de afdaling begonnen totdat we aan de splitsing kwamen. Gisteren hadden we al hier in de buurt de col de la Cheminée gedaan, vandaar dat we via de D55 terugreden op weg naar de col du Cuvéry die de renners vorig jaar ook gedaan hadden. Dit was een heel glooiend stuk totdat we aan de splitsing kwamen met de D101 richting Cuvéry. Van hieruit was het nog enkele kms tot de top van col du Cuvéry.
Hebben nog nooit zo een gemakkelijke beklimming gehad van een col want echt stijgen doe je niet meer tot aan de top. Dit gedeelte verliep dus zeer vlot en boven aan de skistations moesten we even zoeken naar de plaat en die stond een stuk verder, bijna aan het begin van de afdaling. Foto en dan rechtsomkeer om terug te keren naar de splitsing.
Op weg naar col de Bérentin
Hier aangekomen moesten we naar rechts de D55 terug volgen richting Lalleyriat. Hier kwamen we ook al vrij snel aan col de Bérentin , de eerste col die de renners vorig jaar tijdens die rit hadden gedaan. Foto en dan een hele lange afdaling via Lalleyrat en Le Replat naar Les Neyrolles.
Hier de fietsen terug op de auto’s gezet en dan naar het centrum van Nantua gereden om iets te eten en te kuieren langs het meer.
Dag 4: Mont du Chat
Na enkele dagen op onze eerste bestemming te hebben verbleven, was het nu tijd om verder te trekken naar de volgende bestemming: Aix-les-Bains. Vlak bij deze stad aan het “Lac du Bourget” liggen er verschillende cols, met als één van de meest gekende Mont du Chat. Het was in de afdaling van deze col dat in de Ronde van Frankrijk van 2017 de renner Richie Porte zwaar ten val kwam en moest opgeven. Van het VVV kantoor in het centrum hadden we verscheidene fietsbrochures meegekregen en hierop zagen we dat er twee mogelijkheden zijn om de col te beklimmen. De korte kant die de renners hadden gedaan (met ook nog de beklimming van col du Chat) en de lange beklimming (14 km) vanuit Le Bourget-du-Lac. Het was deze zijde die wij besloten om na het ontbijt te doen. Vanuit Aix-les-Bains is het 10 km tot in het centrum van Le Bourget-du-Lac en dan moet je voor het gemeentehuis rechtsaf de pijl “Relais du Mont du Chat” volgen.
LEES MEER
Onmiddellijk zie je een bordje dat aangeeft hoe ver het nog is en hoeveel het stijgingspercentage bedraagt van de komende km. De eerste 2 km via de laatste huizen van het dorp bedraagt het stijgingspercentage 7%. De rest van de beklimming is 10%. (Je hebt dan wel ergens een bordje van 9% maar iets verder staat dan 11%).
Mont du Chat: afzien
Door dit hoog stijgingspercentage is deze beklimming de zwaarste die wij ooit gedaan hebben. Je hebt nergens een moment dat het wat minder steil is om te recupereren. Ook heel weinig fietsers gezien onderweg die via deze kant naar boven reden. Enig voordeel was dat er die dag geen extreme hitte was zoals de voorgaande dagen en dat je voornamelijk in de schaduw kan rijden door de vele bomen. Af en toe zag je een fietser afdalen en die behaalden hoge snelheden.
Na lang zwoegen bereikten we de top waar de zendmast staat en van waaruit je ook een prachtig zicht hebt over het meer. Maar daar hadden we de eerste ogenblikken totaal geen oog voor. Eerst recupereren en een frisse cola drinken boven op het terras. Daarna foto’s nemen van het uitzicht en de col. Andere klimmers die boven kwamen, hoorden we zeggen: “c’est horrible” en dit was inderdaad de juiste omschrijving.
Ons eerste plan was af te dalen via de andere kant en dan nog de col du Chat te beklimmen, maar omdat we zo murw waren van het eerste gedeelte, besloten we maar terug te keren via dezelfde weg.
Tijdens deze afdaling hebben we verscheidene keren gestopt om onze polsen even te laten rusten van al dat remmen (volgende fiets toch ene met schijfremmen kopen). Terwijl wij als het ware afdaalden als slakken, steken u van die kamikaze-afdalers voorbij die denken dat ze het wereldrecord moeten breken. Zij hadden zeker de valpartij van Porte niet gezien.
Terug in het dorp kwamen we recht uit op een café waar ze ook sandwiches serveerden. Hier konden we bijpraten over onze zwaarste beklimming ooit.
Aangezien het de volgende dagen regende, was dit onze enige beklimming hier. Wij komen zeker nog eens terug, want er liggen in de omgeving nog enkele cols die wij absoluut willen doen zoals col du Grand Colombier, col de la Biche, Mont Revard, col de la Chambotte, etc.