Begin juli 2012 was het in België zo’n slecht weer en de vooruitzichten waren al even erg, dat we besloten om naar zonnigere oorden rijden om aldaar te kunnen fietsen. Onze keuze viel op Barcelonnette omdat we gelezen hadden dat hier de hoogste col van Europa ligt. Wat opzoekwerk gedaan op internet om een hotel te reserveren en vertrokken in de gietende regen. Na 12 uur te hebben gereden in de zondvloed kwamen we uiteindelijk aan in ons hotelletje dat boven op een steile berg lag vlak voor het centrum. Dit zou onze uitvalsbasis worden voor de komende fietsweek.
Eerste werk de volgende dag was naar het plaatselijke VVV-kantoor gaan waar we de nodige brochures kregen. Bovendien vertelde men ons hier dat je een fietsbrevet kon bekomen als je de 7 cols in de buurt beklommen had. Dus we wisten wat ons te doen stond deze week.
Weekoverzicht :
Dag 1 : Col de Pontis + Col de Saint- Jean + Col des Fillys + Col de Charamel
Dag 2 : Col de la Bonette
Dag 3 : Col de Vars + Col Sainte Anne
Dag 4 : Col de la Cayolle
Dag 5 : Col d’Allos
Dag 1 : Col de Pontis + Col de Saint-Jean + Col des Fillys + Col de Charamel
Als allereerste col besloten we de Col de Pontis te doen. Deze ligt aan het meer van Serre-Ponçon, is 1301 m hoog en heeft een gemiddelde van 10,1%.
De vorige dag waren we via deze weg naar Barcelonnette gereden en dit stuk vonden we heel fietsonvriendelijk (grote baan, snel verkeer, geen fietspad). Bijgevolg zetten we de fietsen op de auto en reden we tot aan het meer. Hier was het heel rustig en van hieruit konden we dan aan onze klim beginnen. Nadeel is wel dat je spieren niet opgewarmd zijn. Voordeel hier is dat er bordjes geplaatst staan zodat je weet hoeveel km je nog moet rijden en hoe steil het is. Bijkomend voordeel is dat je hier wondermooie uitzichten hebt op het meer. De beklimming zelf is zeer kort en het enige probleem waren de vliegen. Op de top snel een foto gemaakt (er is geen café), onze kaart afgestempeld (paal met een priksysteem) en dan naar beneden voor de volgende col, de Col de Saint-Jean.
LEES MEER
Voor deze col moesten we terug richting grote baan en bij de afslag naar Digne parkeerden we onze auto en konden we beginnen aan de beklimming.. Dit was een tamelijk brede baan zonder al te veel verkeer. Bovendien bedraagt het stijgingspercentage maar 4,3% zodat dit een makkie werd. Enige vervelende is dat je niet weet wanneer je boven bent. Op zeker moment kom je op een splitsing, links gaat het omhoog en rechtdoor naar beneden. Je veronderstelt dat je nog moet klimmen want je ziet nergens een plaat staan en je neemt dan maar de afslag naar links. Na een paar km kom je bij een dorpje, maar nergens een plaat te zien van onze col zodat we ook niet konden afstempelen. Even rondgevraagd op het VVV-kantoor en blijkbaar waren we niet de eersten die hen kwamen lastigvallen met de vraag waar nu juist de col de Saint-Jean lag. Blijkbaar moesten we terug afdalen tot aan de splitsing en daar even rechtdoor rijden en daar stond de plaat van Col Saint-Jean 1332 m. Een foto genomen (hier ook geen café) en dan verder doorgereden op weg naar de volgende col, Col des Fillys.
Deze col behoort niet tot het lijstje van 7 cols maar was te mooi om te laten liggen. Je maakt eerst de lange afdaling van Col St-Jean en onderaan draai je naar rechts. Via een heel rustige weg met links en rechts van u heel veel weides beklim je deze col met een stijgingspercentage van maar 4,3%. Om terug te rijden richting hoofdweg passeerden we nog een col, Col de Charamel (1242 m).
Hier kon je niet echt spreken van een beklimming want deze col lag in feite in de afdaling van de vorige col. Hier een foto genomen en dan verder afgedaald richting grote baan waar we rechts afdraaiden richting parkeerplaats van onze auto. Dan naar het centrum van Barcelonnette gereden en op het gezellige stadsplein waren we net op tijd om de aankomst van de Tour de France op tv te kunnen zien. Deze eerste dag was al een voltreffer.
Dag 2 : Col de la Bonette
Het Franse weerbericht voorspelde voor de volgende dagen niet zo’n goed weer en daarom besloten we vandaag maar de Col de la Bonette te doen want deze col in slechte weersomstandigheden beklimmen zagen we helemaal niet zitten.
col de la Bonette: de hoogste?
Deze col met zijn 2802m wordt beschouwd als de hoogste berijdbare col van Europa en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 6,6%. Een paar jaren tevoren was de Tour hier voorbijgekomen en we hadden ons voorgenomen om deze col ooit eens te beklimmen.
Vanuit Barcelonnette is het zo’n 8 km voordat je in Jausiers komt wat in feite de voet van de beklimming is. Van hieruit is het 24 km klimmen.
LEES MEER
Wij hadden blijkbaar de dag uitgekozen waarop alle Franse vliegen verzameld hadden om ons die dag te begeleiden. Zeer vervelend als je met één hand moet sturen en met de andere hand constant vliegen moet wegjagen. Deze vervelende beesten verdwenen wel eens dat je een hoogte van 2000 m had bereikt. Wat ons opviel was dat het heel rustig was tijdens de beklimming: bijna geen andere fietsers te bespeuren.
Bijna boven kom je eerst bij Restefond waar je uw kaart moet afstempelen en dan moet je nog ongeveer één km klimmen. Je kan links afslaan richting Nice maar wij kozen uiteraard voor rechtdoor naar de top. Deze laatste km was precies de weg naar de hel. Geen bomen, struiken langs de kant, alleen maar zwarte zand. Een stijgingspercentage van 15%, koude wind, een muur van sneeuw aan de linkerkant en bovendien werd de lucht boven ons ook nog eens donker. Blij dat we hier boven waren voor een snelle foto, afstempelen en dan maar vlug terug naar beneden. Hoe meer we afdaalden, hoe zaliger de temperatuur werd. Afdalen tot in Jausiers waar we besloten te lunchen. In de namiddag even verfrissen op onze kamer en dan terug naar Barcelonnette om naar de Tour te kijken.
Dag 3 : Col de Vars + Sainte-Anne (La Condamine)
Vandaag was het de bedoeling om Col de Vars en Col de Larche te doen, maar deze laatste col stond niet meer op het brevet van 7 cols en was ook verboden voor fietsers wegens te druk vrachtverkeer richting Italië. Achteraf hoorden we van andere fietsers dat deze col toch nog gedaan werd met de fiets. We besloten dan maar om met de auto tot La Condamine te rijden en van daaruit de Col de Vars te beklimmen.
LEES MEER
Vanuit La Condamine is het 17 km klimmen met een gemiddeld stijgingspercentage van 5,7%. Zoals de Franse weerman voorspeld had, was de temperatuur iets frisser en was de lucht ook meer betrokken, maar dat werd ruimschoots gecompenseerd door het mooie natuurschoon. Boven de traditionele foto genomen en rechtsomkeer gemaakt naar de beklimming van Sainte-Anne.
Deze col werd als vervanger van Col de Larche aangeduid op het brevet van 7 cols, is maar 3 km lang en zeer steil. Boven ligt het skioord van Sainte-Anne (1830m), maar dit was nu helemaal uitgestorven. Er was zelfs geen drank te verkrijgen. Dan maar naar beneden richting auto om alzo terug te rijden naar Barcelonnette.
Dag 4 : Col de la Cayolle
Vanuit Barcelonnette is de beklimming van Col de la Cayolle 29 km met een gemiddeld stijgingspercentage van 4,1% en je gaat naar een hoogte van 2326 m.
col de la Cayolle
In het begin rijd je op hetzelfde parcours als de Col d’Allos, maar dan moet je links aanhouden. Je rijdt dan zo’n 20 km langs het water tot in Bayasse en daar begint in feite de echte beklimming. Hier al de eerste fameuze marmotten gezien, een voorloper van wat ons nog te wachten stond de volgende dag. Boven op de top was er wel een parking maar geen café. Blijkbaar laten vele wandelaars hier hun auto achter om van hieruit de bergen in te trekken. Voor ons was het gewoon een foto nemen en in een zeer relax tempo naar beneden te rijden. Genoeg gefietst voor vandaag. Tijd om iets te drinken in Barcelonnette en daar kwamen we een ex-collega en nog enkele andere Belgen tegen zodat de namiddag voorbij vloog.
Dag 5 : Col d’Allos
Onze laatste fietsdag hier in Barcelonnette en vandaag staat de Col d’Allos op het programma. Deze beklimming is in het totaal 21 km lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 6,3% en de top ligt op een hoogte van 2247 m. Het begin is identiek als de Col de la Cayolle maar deze keer moet je rechts aanhouden. Ook hier kom je onderweg langs een skistation, maar wat hier vooral opviel waren de talrijke marmotten. Je hoort ze onderweg al fluiten en als je even de moeite neemt om te stoppen, dan zie je ze zitten wat niet altijd even gemakkelijk is door hun schutkleur. Niet alleen marmotten gefotografeerd tijdens deze rit maar ook enkele mooie watervallen en boven natuurlijk de onvermijdelijke plaat van Col d’Allos.
LEES MEER
Aangezien het onze laatste dag was in Barcelonnette, hadden we de namiddag gereserveerd om te shoppen (souvenirtjes kopen) en het stadje eens grondig te verkennen (mooie Mexicaanse!!! huizen). Uiteraard moesten we ook onze afgestempelde kaart van de 7 cols afgeven op het VVV-kantoor zodat we ons enige echte diploma van de 7 cols kregen. Bovendien nog een T-shirt gekocht van deze cols als aandenken aan een leuke fietsvakantie.