De Vogezen blijven voor ons een attractieve fietsbestemming, vandaar dat we beslisten om als voorbereiding op onze zomervakantie in de Dolomieten nog eens naar La Bresse te komen om enkele ontbrekende cols te doen.
Weekoverzicht:
Dag 1: col de la Vierge/col du Bockloch/Grand Ventron
Dag 2: col des Feignes/la loge des Feignes/col de Martimpré/col du Surceneux/Le Collet/
Dag 3: col de Grossepierre/col du Haute de la Côte/col de Sapois/col de la Burotte/
Dag 4: col du Calvaire/col du Louchpach/col du Bonhomme/col de la Schlucht
Dag 1: col de la Vierge/col du Bockloch/Grand Ventron
Na een vijftal uurtjes auto waren we weer op onze vertrouwde bestemming La Bresse.
Ook het hotel was terug hetzelfde als de laatste keer. Na een broodje gegeten te hebben, vertrokken we voor een kort namiddagritje. Het begin was hetzelfde als één van de vorige ritten met als eerste col : col de la Vierge
LEES MEER
Bij het uitrijden van La Bresse (richting col de la Schlucht) staat op zeker moment een pijl naar rechts richting col de la Vierge en hier begint het al onmiddellijk te stijgen. Dit voel je onmiddellijk aan je benen en duurt tot je aan de splitsing van Lac des Corbeaux bent. Links sla je af richting col de la Vierge en dit is minder steil dan het vorige stuk, maar het wegdek is veel slechter. Eenmaal boven foto genomen van deze col (alhoewel we er vorige keer ook al ene hadden genomen) en dan naar rechts richting Grand Ventron. Dit liep vlot (was dalen) en een beetje verder aan de linkerkant stond het bordje voor de volgende col al, col du Bockloch (was tamelijk goed verborgen tussen de bomen). Even stoppen voor een foto en dan verder richting Grand Ventron.
Le Grand Ventron
Deze col lag nog geen 3 km verder en hier ligt er een soort herberg, maar staat er geen plaatje met de aanduiding van de col. Pech dus. dan maar dalen richting Ventron en verder te rijden naar Cornimont. Hier ligt er een fietspad richting La Bresse, maar we besloten dit een volgende keer te nemen en nu te kiezen voor de hoofdweg naar ons hotel.
Dag 2: col des Feignes, la Loge des Feignes, col de Martimpré, col du Surceneux, Le Collet
Vanuit ons hotel reden we links via de D34D richting col de la Schlucht. Deze weg hadden we in het verleden al verschillende keren afgelegd. Na een tijdje kom je aan de skipistes van La Bresse en ook het downhillparcours waar altijd veel volk is. Even verder kom je bij de col des Feignes en aan de splitsing hou je rechts aan. In plaats van een beetje verder naar rechts te rijden (richting col de La Schlucht) draaiden we nu links af richting Retournemer en hier stond al onmiddellijk een bordje met La Loge des Feignes waar we even stopten om een foto te nemen.
LEES MEER
Daarna rustig dalend naar het meer van Retournemer waar het wel gezellig leek, maar voor ons was het nog veel te vroeg om te stoppen. Een beetje verder lag al het volgende meer, Lac de Longemer, dat we ook voorbijreden. We bleven de hoofdbaan (D417) volgen tot we aan het grote rondepunt kwamen en we rechts afdraaiden. Hier wilden we nog even de volgende col beklimmen, col de Martimpré. Dit was een heel drukke baan, dus zodra we het bordje zagen snel een foto nemen en terugdraaien dezelfde weg als we gekomen waren. Op de terugweg sloegen we op zeker moment links af (D23) want hier lagen nog enkele cols die we wilden doen. Na een tijdje niet al te steil klimmen kwamen we bij col de Surceneux uit.
Foto nemen en op naar de volgende cols. Op internet hadden we gezien dat hier ook nog de col du Port des Planches en col des Charbonniers lagen. Maar hier zagen we onderweg geen enkele aanduiding van. Er waren trouwens geen wegen (enkel boswegen, niet met koersfiets te doen), dus dit was een grote afknapper. Dan maar de hoofdweg blijven volgen en al dalend kwamen we uit in Le Valtin. Hier moesten we rechts omhoog. Dit stuk viel tegen, het was lang en steil en echte rustpunten zaten er niet in. In het begin stond er een kabellift en een (verlaten) hotel, maar voor de rest was er tijdens dit stuk niks te zien en veel fietsers kwam je hier ook niet tegen.
Le Collet
Op de GPS zagen we dat we boven aan het kruispunt verschillende richtingen uitkonden. Dit was het plaatsje Le Collet waar je links naar col de la Schlucht kon. Wij besloten toch maar wijselijk om rechtdoor te kiezen terug naar ons hotel. Maar eerst iets drinken in het houten hotel boven op de top. Dit was een echte aanrader want het was er zeer gezellig met een open haard waar je even op adem kon komen. Dan terug op weg naar la Bresse maar via een andere weg dan deze morgen. We namen de D34C die evenwijdig loopt als de normale weg (D34D) maar veel rustiger is dan de weg van deze morgen. je komt ook nog voorbij allerlei kleine meertjes en het is constant dalen, dus dat zat wel goed. Volgens sommige websites passeer hier je ook nog de col de la Grande Basse, maar hiervan hebben we nergens een plaatje gezien. Helemaal aan het eind van de afdaling kom je terug uit op de hoofdweg in La Bresse en dan was het rechtsaf draaien en nog enkele honderden meters tot aan ons hotel.
Dag 3: col de Grossepierre, col du Haute de la Côte, col de Sapois, col de la Burotte
Het grootste gedeelte van deze rit hadden we enkele jaren geleden al eens gedaan. Het verschil met deze keer was dat col de la Burotte erbij kwam dit jaar. Vanuit ons hotel vertrokken we richting rondpunt om daar links af te slaan en te beginnen aan de beklimming van col de Grospierre.
Dit is een iets drukkere weg richting Gérardmer, maar nog goed te doen voor fietsers. We kenden deze col nog van vorige vakanties, dus een echte verrassing was deze klim niet voor ons. Boven toch maar weer gestopt voor een foto en dan een beetje doorrijden naar de volgende col.
LEES MEER
Op internet hadden we gezien dat hier de col du Haute de la Côte ligt, maar in het verleden hadden we hier nog nooit een bord gezien. Boven even moeten rondneuzen en uiteindelijk aan de overkant tussen een dennenboom vonden eindelijk het plaatje. Een echte foto kon je hier niet nemen omdat het bordje helemaal tussen de takken verscholen ligt.
Op weg naar col de Sapois
Toch een poging gewaagd en dan maar begonnen aan de afdaling richting Gérardmer. Hier is het altijd druk en was het even zoeken eer we op de juiste weg zaten richting col du Sapois. Van de vorige keer wisten we dat dit een pittge col was en deze keer was er nog niks veranderd. Boven op de top moet je een beetje doorrijden eer je bij het bordje komt. Na de foto een heerlijke afdaling. Het was de bedoeling om te rijden tot het dorpje Sapois en dan links af te draaien en daar een paar cols te doen die daar op een zakdoek bijeenliggen. Maar uiteindelijk besloten we om door te rijden tot Vagney en van daaruit col de la Burotte te doen. Hier stond echter geen enkele aanduiding en we volgden dan maar de gps. De weg werd steeds steiler en smaller en na verscheidene kms geklommen te hebben, begon de gps rare kuren te krijgen (aankomst bereikt, terugkeren), maar van de top was nog geen sprake. We leken wel in niemandsland te fietsen, maar bleven toch maar doorrijden tot we uiteindelijk op een splitsing kwamen. Hier stond de vermelding naar links van col de la Burotte maar dit was terug klimmen. Naar rechts was het afdalen wat ons op dat moment veel gemakkelijker leek. Dit besloten we dan maar te doen (dus col de la Burotte net niet bereikt) en dan af te dalen naar Saulxures-sur-Moselotte. Dit was een zeer steile afdaling en Regina was blij dat ze schijfremmen op haar nieuwe fiets had. Als je van hieruit de beklimming moet doen, dan staat je iets te wachten. Voor ons was het gelukkig afdalen tot Saulxures en dan via de hoofdweg terug naar Cornimont te rijden waar we iets wilden gaan eten. Blijkbaar waren we iets te laat, want nergens konden we iets te eten krijgen. dan maar even doorbijten en doorrijden terug naar La Bresse waar we gelukkig wel nog een middagmaal konden krijgen.
Dag 4: col du Calvaire/col du Louchpach/col du Bonhomme/col de la Schlucht
Op onze laatste dag besloten we met de auto tot boven op de col de la Schlucht te rijden (aangezien we op dag 2 al hetzelfde parcours per fiets hadden gereden). Hier was het al behoorlijk druk en waren er volop werken bezig. De parkings werden heringericht en er was dus niet veel ruimte om te parkeren. gelukkig nog een plaatsje gevonden, fietsen afladen en dan richting col du Calvaire. Dit was de enige richting die we tot nu toe nog niet hadden gereden.
LEES MEER
Er was dus ook niet echt veel volk op deze weg, een paar wandelaars waren de enigen die we op dit golvend parcours tegen kwamen. Op zeker moment werd het iets drukker want we kwamen aan de splitsing waar er ook een kabelbaan was die goed bevolkt was met downhillers. De fietsen hingen gewoon achter de zeteltjes en heel vaak waren het heel jonge downhillers. Hier stond ook het bord van col du Calvaire en dan linksaf naar de volgende col, col du Louchpach. Deze col lag in de afdaling, dus dat was een makkie.
col du Bonhomme
Ondertussen begon het wel wat drukker te worden met motards die ons voorbij zoefden. We reden na onze foto verder col du Bonhomme. Deze lag op het eind van de afdaling op het grote drukke kruispunt. Hier moesten we even zoeken naar het bord met de vermelding, maar uiteindelijk aan de rechterkant gevonden.
Hier zagen we op de kaart dat er nog een aantal andere cols in de buurt liggen, maar deze zullen we bij een volgende vakantie moeten doen.
Na de foto draaiden we naar links naar beneden via de D415 richting Plainfaing. Beneden moesten we terug links draaien D23 richting Le Valtin. Hier waren we op dag 2 ook al geweest (toen kwamen we van de andere kant). We wisten dat we vanaf hier terug moesten klimmen richting Le Collet. Voordeel was dat we wisten wat er ging komen, misschien dat het daardoor iets beter ging dan de vorige keer. Boven moesten we naar links richting col de la Schlucht, maar dit stukje was zo goed als vlak en niet ver fietsen.
Zo kwam er een einde aan alweer een vakantie in de Vogezen.