Fietsen in Briançon: in de zomer van 2010 hadden we de gelegenheid om met de Tuiltertrappers een weekje mee te gaan fietsen in de Franse Alpen. Standplaats van deze week was de stad Briançon waar we met een tiental fietsers een weekje cols zouden beklimmen.
Weekoverzicht :
Dag 1 : Col de Montgenèvre + Col de Sestrière
Dag 2 : Col d’Izoard (langs beide kanten)
Dag 3 : Col de l’Echelle
Dag 4 : Col du Lautaret + Col du Galibier
Dag 5 : Col du Granon
Dag 6 : Col de l’Alpe d’Huez
Dag 1 : Col de Montgenèvre + Col de Sestrière
Vanuit ons hotel in hartje Briançon zouden we de eerste dag al 2 cols doen. Voordeel was dat de afstanden voor deze 2 cols niet zo lang waren, dus kon het geen kwaad als opwarmer. Enig probleem waarvoor we een beetje bevreesd waren, was het verkeer. De dag ervoren (zondag) waren we via Italië naar Briançon gekomen en was er veel verkeer op de baan. Bovendien moest je door een tunnel die niet erg fietsvriendelijk was en dat zorgde voor wat twijfels vooraf.
LEES MEER
Vanuit Briançon was de beklimming naar Col de Montgenèvre maar 14 km lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 4,1%. Dat was een makkie. Dan maar verder door richting Sestriere voor onze volgende col, Col de Sestrière. Wij deden de beklimming vanuit Cesana Torinese, een afstand van 11,5 km met een gemiddeld stijgingspercentage van 5,9%. Boven op de top ligt een skidorp waar we stopten om te lunchen.
Dan terug naar beneden via Grange Sises en Rollieres om terug uit te komen in Cesana Torinese. Van hieruit terug dezelfde route als in de voormiddag richting Briançon. Onze vrees voor het verkeer bleek achteraf ongegrond, blijkbaar was het alleen in het weekend druk op deze wegen.
Dag 2 : Col d’Izoard
Vandaag was het de bedoeling om de Izoard te beklimmen en dan door te rijden naar de Col d’Agnel. Vol goede moed vertrokken we vanuit ons hotel dat aan de voet ligt van de col. Dit betekende dat we onmiddellijk al moesten klimmen, liefst 19 km aan 6% gemiddeld. Een beklimming die je na een tijdje toch begon te voelen, temeer daar de zon steeds warmer werd. Boven op de top even gestopt voor een frisse cola en natuurlijk een foto en dan aan de andere kant naar beneden richting Italië.
LEES MEER
In het dorpje Ville Veille besloten we te stoppen om te lunchen. Na de lunch begonnen enkelen zich af te vragen of het nog wel haalbaar was om de Col d’Agnel te doen. Dit was nog 20 km klimmen, dan terug afdalen en dan nog de Izoard doen. Wijselijk werd dan maar besloten om de col d’Agnel te schrappen en de beklimming van de Izoard te doen, deze keer uiteraard langs de andere kant.
col d’Izoard: toch wel zwaar
Aan de voet van de Izoard heb je nog een dorpje waar je wat inkopen kan doen, maar dan is het niets meer tot de top.
Voor velen was deze beklimming een echte marteling. Het was snikheet, geen beschutting, nergens een mogelijkheid om drank in te slaan en het was de tweede beklimming op één dag. Toch één voordeel: als je bijna boven bent, zit er een kleine afdaling in ter hoogte van Casse Déserte. Hier vind je ook een gedenkteken ter ere van Bobet en Coppi. Nog even doorbijten en boven op de top gestopt bij het souvenirwinkeltje. Nog nooit heeft een cola zo lekker gesmaakt. Dan met de hele groep naar beneden en in Briançon konden we nog in een café de aankomst zien van de Tour de France.
Dag 3 : Col de l’Echelle
Vandaag stond er maar één col op het programma, de col de l’Echelle. Deze col is niet zo bekend, slechts 1762 m hoog en de klim is 9 km lang met een stijgingspercentage van 5 tot 8%. Vanuit Briançon reden we richting Bardonecchia. Vervolgens de terugweg aanvatten via Oulx en Mollieres om terug uit te komen in Cesana Torinese. Hier was het tijd om een lasagna te eten. Dan via de vertrouwde weg over de col de Montgenèvre terug naar Briançon.
Dag 4 : Col du Lautaret + Col du Galibier
De koninginnenrit met de beklimming van de magische col du Galibier. Vorig jaar tijdens de Marmotte hadden we bij de beklimming van deze col vanuit Valloire moeten stoppen wegens een onweer dat losbarstte zodat verder rijden onmogelijk was. Onze Marmotte was dus mislukt en dit jaar konden we revanche nemen.
LEES MEER
Vanuit Briançon moet je via een drukke baan naar de col de Lautaret rijden. Hier vind je de splitsing rechts naar de col du Galibier en links rij je richting Bourg d’Oisans. De totale beklimming is zo’n 35 km en tot aan de splitsing is het heel goed te doen. Maar dan begint het steilere werk met stukken van zelfs 11%. Wij hadden die dag geluk, want de baan was verkeersvrij gemaakt. Blijkbaar worden er één maal per jaar gedurende één week een aantal cols verkeersvrij gemaakt. We kregen zelfs bevoorrading tijdens deze beklimming. Boven een foto met de hele groep en dan afdalen richting Valloire voor ons middageten.
Tijdens ons middageten begon het even te regenen en bliksemen, het leek wel hetzelfde scenario als vorig jaar. Gelukkig dat het na enkele minuten gedaan was. Dan was het tijd voor onze 2de beklimming van de Galibier, ditmaal vanuit Valloire. Van hieruit is het 18 km klimmen met een gemiddeld stijgingspercentage van 7,1%. Zeker de laatste 8km zijn zwaar en is het echt afzien op je kleinste verzet. Boven mag je als fietser niet door de tunnel, maar via een ommetje en de eeuwige sneeuw rondom u kom je op de top. Hier ons windjack aangedaan en dan naar beneden voor een lange afdaling. Tijd voor een frisse pint in Briançon, want dit hadden we echt verdiend.
Dag 5 : Col du Granon
De dag begon al slecht met regen. Dus van fietsen was voorlopig geen sprake. Dan maar op stadsbezoek in Briançon. Zeker het oude stadsgedeelte is een bezoekje waard. In de namiddag begon het op te klaren en konden we toch gaan fietsen. Er waren twee extra leden van de Tuiltertrappers aangekomen en zij gingen de beklimming van de Izoard doen samen met enkele anderen. Aangezien wij deze col al langs de twee kanten hadden beklommen, besloten wij de Col du Granon te doen.
LEES MEER
We hadden gelezen dat hij niet zo lang was, slechts 10 km maar wel met een gemiddeld stijgingspercentage van bijna 10%.
col du Granon: 10 km aan 10%
Via een drukke baan reden we richting Saint Chaffrey en begonnen we aan deze steile col. Probleem bij deze beklimming is dat je niet rustig in het zadel kan blijven zitten maar constant moet rechtstaan om toch maar vooruit te geraken. Ondertussen begon het weer te veranderen, stevige wind en regendruppels. Alle ingrediënten om er een memorabele beklimming van te maken.
Onze inspanning werd beloond boven op de top waar we in het café een lekker stuk bosbessentaart aten. Tijd voor de afdaling. Aangezien het een steile col was, stopten we enkele keren onderweg om onze handen even te laten rusten van al dat remmen. Voordeel was dat je dan ook even tijd had om te genieten van de mooie uitzichten. We kwamen zelfs een schaapsherder tegen met heel zijn kudde die de hele straat blokkeerde. Hoe lager dat we kwamen, hoe mooier dat het weer werd en we konden zelfs ons windvest uitdoen. Terug in ons hotel was het tijd voor een zalig terrasje.
Dag 6 : Col de l’Alpe d’Huez
Laatste dag van onze vakantie en vandaag zouden we de bekende col de l’Alpe d’Huez doen. Al de fietsen werden opgeladen op de camionette en via de col de Lautaret daalden we af tot in Bourg d’Oisans. Hier de fietsen uitgeladen en met de hele groep begonnen we aan de beklimming van Alpe d’Huez.
Dit hadden we vorig jaar ook al gedaan, dus we wisten dat het begin het zwaarste is.
LEES MEER
Na enkele km wordt het minder erg en dan kom je in je ritme en loopt het veel vlotter. In vergelijking met de vorige cols, was deze col heel drukbezocht. Voor en achter je, overal zag je fietsers die je aanmoedigden in alle mogelijke talen. Op deze col wordt in elke bocht ook aangegeven hoe ver het nog is en hoe steil.
Boven op de top staat er een podium waar je een foto kan maken. Even tijd om te lunchen en dan afdalen. Niet de volledige afdaling, maar na een paar km richting Villard-Reculas om zo uit te komen aan het meer van Allemond. Hier waren we vorig jaar ook voorbij gekomen om te beginnen aan de col du Glandon. Dit jaar besloten we terug te keren naar Bourg d’Oisans en daar op een terrasje te genieten van een lekkere Leffe. Een waardige afsluiter van deze fietsweek.